Kierowniczka Pracownii Archeometalurgii i Konserwacji Zabytków Archeologicznych. Archeometra, ukończyła chemię i archeologię na Uniwersytecie Warszawskim. Tytuł doktora nauk fizycznych uzyskała w Narodowym Centrum Badań Jądrowych gdzie od 2013 roku rozwija zagadnienia związane z aplikacją technik fizycznych w archeologii. Obecnie zatrudniona jest jako Kierownik Laboratorium Archeometrii w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, jej macierzystym miejscem pracy pozostaje Narodowe Centrum Badań Jądrowych w Otwocku, w którym zajmuje się rozwojem technik obrazowania, w tym neutronowych. Od 2015 roku uczestniczy w pracach Polskiego Konsorcjum dla Badań nad Dziedzictwem Kulturowym (E-RIHS.pl: www.e-rihs.pl) Jest wykładowcą rezydentem na Inżynierii Materiałowej Politechniki Warszawskiej, gdzie prowadzi zajęcia na temat wykorzystania metod instrumentalnych z zakresu inżynierii materiałowej w archeologii. Obszarem jej zainteresowań naukowych jest zastosowanie i rozwijanie technik badań materiałowych w archeologii z podejściem problemowym do zagadnienia. Osobiście jej badania skupiają się wokół okresu wczesnego średniowiecza oraz zagadnień związanych z gospodarowaniem kruszcami. Obecnie jest zaangażowana w prace dotyczące archeologii kruszcowej obszaru obecnego Górnego Śląska.